Ο ευκολότερος τρόπος για να “χάσει” κανείς το ακροατήριό του είναι να ξεκινήσει με το “καλημέρα” τα φάουλ!
Τα πιο συνηθισμένα λάθη λοιπόν είναι:
1: Συγχωρέστε με είμαι πολύ κουρασμένος σήμερα (…έχω τζετ λαγκ, πυρετό κλπ)
Δεν ξέρω αν το κατανοείτε, αλλά το ακροατήριό σας θέλει από εσάς να του δώσετε τον καλύτερο εαυτό σας. Βασική αρχή. Αν είστε κουρασμένος, πείτε ένα φλυτζάνι καφέ, πάρτε ένα παυσίπονο και μην αρχίζετε τη γκρίνια μπροστά στους ακροατές σας. ΟΧΙ… δεν θα σας δουν με συμπάθεια επειδή πονάτε ή δείχνετε ταλαιπωρημένοι. Αυτό που κανείς σκέφτεται σαν απάντηση όταν ακούει κάτι τέτοιο είναι πολύ κακό για εσάς. Τόσο κακό που δεν θα ήταν σωστό να το γράψω…
2: …θα σας απαντήσω σε λίγο σε αυτό που με ρωτάτε
Αν το κοινό σας επιθυμεί να αλληλεπιδράσει κατά τη διάρκεια της ομιλίας σας μην του το στερείτε. Απαντήστε αμέσως. Η ίδια η εποχή επιβάλει την αλληλεπίδραση. Ο κόσμος πια έχει “εκπαιδευτεί” να ρωτάει, να απαντάει, να ασκεί κριτική και όχι μόνο να ακούει (social media rules…).
3: … με ακούτε;;; Ναι!!!;;; με ακούτεεε;;;
Δεν είναι δική σας δουλειά να τσεκάρετε αν σας ακούει το ακροατήριο. Κάποιος άλλος (o ηχολήπτης), έχει αναλάβει το θέμα του ήχου. Πριν ανεβείτε στο βήμα λοιπόν, πριν μπείτε καν στην αίθουσα για την ομιλία σας κάποιος-οι φρόντισαν για το πως η φωνή σας θα φτάνει στο κοινό. Και κατά τη διάρκεια της ομιλίας σας ο ειδικός είναι εκεί!
4: Δεν μπορώ και να σας δω! Τα φώτα είναι πολύ δυνατά…
Ακριβώς. Κάποιοι -ορθώς- φρόντησαν τα φώτα να είναι πολύ δυνατά πάνω σας. Τι σας κάνει εντύπωση; Ναι! Δεν βέπετε καλά το ακροατήριό σας. Να σας θυμίσω πως ήρθαν εκεί για να σας δουν και να σας ακούσουν. Όχι για να τους βλέπετε εσείς! Επίσης, οι ακροατές σας δεν γνωρίζουν πως εσείς δεν τους βλέπετε (για σκεφτείτε το λίγο αυτό…)
5: Μπορείτε να το διαβάσετε αυτό;
Αφορά παρουσιάσεις και slide shows. Βασικός κανόνας επικοινωνίας : Τα γράμματα θα πρέπει να είναι 2 φορές μεγαλύτερα από τη μέση ηλικία του ακροατηρίου σας. Δηλαδή, αν η μέση ηλικία του ακροατηρίου σας είναι 40 τότε φροντίστε το font size να είναι στο 80!
6: …θα σας διαβάσω δυνατά αυτό που βλέπετε γιατί είναι σημαντικό!
Ποτέ στην ιστορία του πλανήτη, οι άνθρωποι δεν διαβάζαμε τόσο γρήγορα. Σχεδόν σκανάρουμε μια ολόκληρη σελίδα σε μερικά δευτερόλεπτα. Και εσείς, πάτε να διαβάσετε κείμενο σε παρουσιάση το οποίο κείμενο το βλέπει ήδη το κοινό σας. Δεν υπάρχει ευκολότερος τρόπος για την αποτυχία της σχέσης μεταξύ ομιλητή και ακροατών. Κάντε χρήση σύντομων τίτλων και εάν χρειαστούν μερικές λέξεις ακόμα (τύπου αποφθέγματος). Σωπάστε για 5 δευτερόλεπτα και να είστε σίγουροι πως το κοινό σας πήρε ολόκληρη την πληροφορία.
Αν έχετε μεγάλο κείμενο και αρχίσετε να το διαβάζετε δυνατά το παιχνίδι χάθηκε. Οι ακροατές το έχουν διαβάσει πολύ πριν από εσάς και αυτά που λένε από μέσα τους (στην καλύτερη περίπτωση) πάλι δεν γράφονται.
7: Φυσικά κλείστε τους ήχους από τα τηλέφωνα…
Τι; Αυτονόητο; Καθόλου! Στις 3 από τις 10 ομιλίες- παρουσιάσεις τα κινητά των ομιλιτών χτυπούν ή ακούγεται κάθε 1 λεπτό αυτό το ding από κάτι εισερχόμενο! Ανεπίτρεπτον!!!!
8: Αυτοφωτογραφία (η λεγόμενη σέλφι)… τι κακό και αυτό!
Έχω δει πολιτευτή να φωτογραφίζεται σε ομιλία του και να postάρει στο twitter το αριστούργημά του με την παγκοσμίως προτότυπη λεζάντα “… συμβαίνει τώρα”. Δεν νομίζω πως χρειάζεται να σχολιάσω κάτι περισσότερο. Να ξέρετε πως ο ομιλητής είναι εκτεθειμένος στο κοινό 100% (τα διάφανα πόντιουμ δεν έγιναν μόνο επειδή είναι όμορφα. Υπάρχει λόγος σοβαρός). Ακόμα και η γαλαρία βλέπει τα πάντα!
9: …θα σας απαντήσω αμέσως!
Αυτό είναι υπέροχο (το είπαμε και στο Νο 2). Πρέπει όμως πάντα να μην ξεχνάμε να επαναλλαμβάνβουμε την ερώτηση. Είναι σίγουρο πως ο ερωτών δεν έχει μικρόφωνο. Συνεπώς, δεν έχουν ακούσει όλοι σε τι απαντάτε. Επίσης είναι μεγάλη αγένεια η ερώτηση προς το κοινό: “ακούσατε όλοι την ερώτηση του φίλου μας;”
10: …θα είμαι σύντομος!
Πολλοί μπερδεύουν τις ατάκες ενός debate με αυτές μιας ομιλίας. Η παραπάνω φράση είναι θησαυρός σε ένα debate αλλά τραγική σε μια ομιλία. Δεν είσαστε εκεί για να “βγάλετε μια υποχρέωση”. Από την άλλη ακόμα χειρότερο είναι να πείτε πως “… δεν έχω άλλο χρόνο αλλά είχα νας σας δείξω 25 διαφάνειες ακόμα. Την επόμενη φορά!” [δεν θα υπάρξει επόμενη φορά]
Τελικά, ένα ακροατήριο αγαπάει τους σοβαρούς (σοβαρός δεν είναι αυτός που δεν έχει χιούμορ), τους επαγγελματίες και αυτούς τους ομιλητές που έχουν σαφήνεια σε όσα λένε!
